Okumadan Geçme

25 Ocak 2011 Salı

Yol Hikayeleri #6

Bu satırları Aşti'den yazıyorum. Bu yolculukta hiçbir halt olmadı. İlk kez baştan sona uyudum. Otobüslerde hiç uyuyamayan benim için yazılmaya değer bir hikaye, napalım uyuduysan demeyin şimdi.

Şimdiye kadar çok denemiştim ama ilk kez işe yaradı. Sabah saat 7'deydi otobüs. Gece sabahladım, 7'ye kadar uyumadım ve otobüste; bildiğiniz camış gibi, bilmediğiniz Ersin gibi uyudum. İlk kez gideceğim yere vardığımda; "o iyi yolculuklar dileyen servis görevlimiz" tarafından "Ankara'ya geldik beyfendi" denilerek uyandırıldım.

10 yorum:

  1. aşti mi. ankaraya mı geldin :D

    YanıtlaSil
  2. Evet an itibariyle 1 buçuk saattir Ankara'dayım. Her bahtı kara gibi ben de görmek istedim :D

    YanıtlaSil
  3. Ooo hadi bakalım :)
    İnanamıyorum ilk defa bişiler olmamış.

    YanıtlaSil
  4. Ayvenli, ben otobuse biner binmez kafayi cama yaslayanlardanim. Guzel film yoksa tabii =))

    YanıtlaSil
  5. Otobüste deliksiz uyuyarak yolculuğu tamamlamak kadar harika bir şey yok. onun keyfi, ağrısı bambaşkadır.

    Mesela boynun tutulmuş olabilir, saçının arkası, yeni sıçmış tavuğun götüne dönmüş olabilir, bir de ağzının suyu omzunda küçük bi gölet oluşturmuş olabilir. Leş gibi olur insanın ağzı. Ama o uyku hepsine değer :D

    Ankaraya selamlar.

    YanıtlaSil
  6. enee
    ankara... hadi hayırlısı :D

    YanıtlaSil
  7. O kadar saat ayakta durursan mecbur uyursun tabi ne sandın :)

    YanıtlaSil
  8. Bende otobüste uyumayı beceremeyenlerdenim.

    Ömrümde bir kere uyudum o da 15 dk sürdü :)

    YanıtlaSil
  9. Valla zaman ne de güzel geçti, uyuyunca. Keşke alışkanlık haline gelebilse.

    YanıtlaSil

Söz Fato'da. Yok yok söz sende!