Geveze insanları sevmiyorum. Hele iş nedeniyle katlanmak zorunda olduğumda. Size sürekli birşeyler anlatıyorlar ve sizden sürekli dinlemenizi bekliyorlar, konuşmanıza da izin vermiyorlar. Kendileri düşünmedikleri gibi, sizin de kafanızı dinlemenize ve düşünmenize izin vermiyorlar. Bu tip insanlar konuşurken takip edemiyorum genelde. Takip ediyormuş gibi ilgili görünüyor, ama ne anlattıklarına dair hiçbir şey bilmiyorum konuşmanın sonunda. İki tip oluyor bu insanlar bir de. Bir kısmı ciddi şeyler konuşan geveze tayfa, diğer kısmı ise aklınca sürekli espri yaptığını düşünen bir konuşup 10 gülen geveze tayfa. Ciddi olanlara "tabi sen de haklısın, hıhı evet" gibi tepkiler verip hiç konuşmayarak -bir süre sonra anlattıklarına karşılık bulamayacak ve gidecek-, sürekli gülerek bir şeyler anlatanlara da karşımda dünyanın en komik adamı filan varmış gibi zorla gülerek karşılık veriyorum. Sonuç olarak siz hiç karşılık vermediğinizde eninde sonunda susuyorlar ve gidiyorlar. Ama bir sonraki sefer için kurtulamıyorsunuz. Artık tek çare yanından bi şekilde kaçmak oluyor, onu da iyi beceriyorum.
Not: Bu yazı 7 aydır askerde karşılaştığım bazı insanlar sayesinde yazılmıştır.
