Mahallenin delisidir. Hepimizin mahallesinde en az bir adet olan
delilerden. Hani yüzüne bakmadığımız, alay ettiğimiz, gülüp eğlenmek
için kullandığımız delilerden. Hiçbirimizin kendisiyle arkadaşlık kurma
gibi bi gayesinin olmadığı, abuk sabuk şeyler söyleyip, söylettirdiğimiz
sonra da "haauuhhahhah deli yaauv bu" diye gülüp geçtiğimiz delilerden. Mahallede yüzüne bakmadığımız, baktığımızda da alay edip durduğumuz bu
adam bir dizide biraz daha sempatik, az biraz akıllı deli bir karakter
olarak karşımıza çıkınca "abim, ismail abim, sen üzülme, canını yerim"
ikiyüzlülüğü, yavşaklığına büründük hepimiz. bi ismail abimiz olsa diye
ağıtlar yaktık. Vardı işte hepimizin mahallesinde bi ismail abi. Hangimiz yüzümüzü çevirdik ona, hangimiz dinledik, hangimiz gözlerinin
içine baktık? Hangimiz gerçekten tanımak istedik mahallemizdeki İsmail Abi'yi? Mahallenin delisi diye kendimizi eğlendirmek; onu tanımaktan,
onunla arkadaş olmaktan daha kolaydı. Ve biz yine kolay olanı seçtik.
