Bilerek, ama bilmemezlikten gelerek, bir şeylerin yoluna gireceğini umut ederek olanı da en acısıdır.
Daha sıkı mı sarılmak ister insan?
Yoksa ilişkinin eskisi gibi olmayan seyri nedeniyle içindeki burukluk; o son sarılmada son olduğunu bildiği için aslında sıkıca sarılmanı engeller mi içgüdüsel olarak?
Ya da sarılmak istersin ama seni kaybediyorum, nasıl sarılsam daha az acı verir mi dersin?
Hepsini dersin aslında. O 3-5 saniyelik sarılma anında hepsini düşünürsün bunların. Ve o 3-5 saniye içinde tüm bu düşünceler arasında çok sıradan, saçma sapan, hatırlanmayacak bir şekilde, sanki acil bir yere gidiyormuşsun gibi sarılır ayrılırsın. Ve sonra gözünün önünde o son boktan vedalaşma vardır. Bitmiştir. Bir daha sarılmayacaksındır. O anda farklı bir şeyler olsaydı değişir miydi bazı şeyler?
