Bu dunya icin gerekli bi adam degilim, yasamamin ve yasamimin dunyanin ekolojik dengesine bi katkisi yok. Kendimi hicbir yere ait goremiyorum, yakistiramiyorum. Hala hicbir seyden gram keyif alamiyorum. Bos ve beklentisiz hayatimi, benden beklentisi olanlar varken nasil surdurebilecegimi bilemiyorum. Buyuk bir zitlik ve carpismanin ortasinda kutupsuz elektronlar gibiyim, hissedemiyorum.
5 yorum:
ne garip. aynı duygular içindeyim.
ben de.
Yıldız Kız
sen şimdi böyle söylüyosun ya seni sevenlerin canı öylesine acıyo ki o zaman, burunlarının direkleri sızlıyor. tabii kendin için yaşıyosun önce, sonra diğerleri gelir biliyorum söylediklerim bencilce ama, kendimden biliyorum benim buğra da bana aynı şeyleri söylüyor beni mafediyor. yani demem o ki karşındakiler de en az senin kadar çaresiz kalıyor.
yine hislendim yazdım bi dolu şey ağlama duvarı gibi kusura bakma lütfen
Şöyle bi bakayım dedim de, bakacak kusur bulamadım. Kusuru mu olurmuş yazdıklarının, boşver, rahat ol.
Yorum Gönder