Devlet işlerimiz. Herkesin illa ki sıkıntı çekmiş olduğu işler. SSK kuyrukları, son teknolojiyle hazırlanmış çalışmayan sistemler, çalışmayan sistemin çalışmamaya inat etmesiyle gerilen sinirler, imzadan imzaya koşturmalar, memurların Einstein'mışçasına önemli bir iş yapıyorlarmış gibi artistik davranışları. Bunların herhangi birini yaşamamış yoktur aramızda sanırım.
Ben de yakın zamanda yaşadım yine bunlardan birini. İşe girebilmek için ikametgâh belgesi istendi iş yerinden.
Cuma günü işe başlayacaktık sözde. Perşembe günü önce muhtarlığa gittik ikametgâh belgesi almak için. Burada değilmiş ikametgâhımız. Öğrenci olduğumuz için bi oraya bi buraya taşınan ikametgâhımız. Nüfus müdürlüğünden değiştiriliyormuş. Gittik nüfus müdürlüğüne, üstümüze fatura olması gerekiyormuş ikametgâhımızı buraya aldırabilmek için. Döndük eve geldik aldık faturayı, yeniden gittik saat 5’e 5 kala oradaydık. “Sistem kapandı arkadaşım” sesiyle irkildik. Yarına kaldı işimiz. Yarın oldu sabah erkenden gittik. 23 Nisan olduğunu unutmuşuz. Cuma günü de alamadık ve başlayamadık işe. Sonrası malum hafta sonu. Pazartesi gününe kaldık. Pazartesi sabahı saat 8’de nüfus müdürlüğündeydim yine. Memurlardan önce oradaydım nerdeyse. Bu kez de sistemde sorun var girilmiyor. 5-10 dakika sonra gelir diye söyledikleri sistemin gelmesini saat 11:30’a kadar bekledim. Sonunda alabildim ikametgâh belgemi ve iş yerine saat 2 civarında gidebildim. E olmadı tabi pazartesi günü de başlayamadım haliyle. Sonunda adamlar dese ki “sizde bi cenabetlik var, gelmeyin almıyoruz işe” haklılar yani.
Ultrasonik, süpersonik sistemlerimiz 2 günde 1 hata verirken bizim devlette, elin oğlu bizim her bokumuzu izlemeye alabiliyor. Biz de bu ülkeden beklenti içerisindeyiz.
Not: Tüm bu engellere rağmen başladım işe..
1 yorum:
aferin. yine sen yine güzel bi çalışma:)) yazmaya dewam işte hayırlı olsun. barçaya da yazıklar olsun:)) sence kim:))
Yorum Gönder