Denek hayatlar yaşıyoruz zaten. Bu denek hayatların yanında benim bir de Endüsttürü Hayatım var. Yarın yaz döneminde geçici olarak (okul harcını ödeyebilmek ve kredi kartı borcunu biraz olsun hafifletebilmek için) çalıştığım kola dağıtımı işini bırakıyorum. Endüstri Mühendisliğinde 6 yıldır okuyorum, 7. seneye başlayacağım. Yanımdaki arkadaşım Mehmet. Orta okul, lise sınıf ve sıra arkadaşım, daimi dostum. O da bu yaz, yaz okulunda bitirdi Endüstri Mühendisliğini 6. senesinde. Aralık'ta askere gidecek. Askere gidene kadar o da geçici, idarelik bir iş buldu. Bir dinlenme tesisinde yoruluyor kendisi. Çay getirip götürüyor. Blogun adına da uygun bir iş. Benim orada olmam lazımdı esasen. Neyse geyiği bırakalım. Bugün onun çalıştığı dinlenme tesisine biz kola götürdük. Bir Endüstri Mühendisi ve 1 yıl sonra geç kalmış da olsa Endüstri Mühendisliğini alacak olan iki adam bu iki işte çalışıyor. Bana göre güzeldi bugün hissettiklerim o anda. Eğlendik, güldük baya bir.
Sonuçta hayat işte, Endüsttürü hayatımız.
Kapri ve 40 yerden delinmiş Converse ayakkabılarım da ışıl ışıl. Seneye yaza diğer işçiler de kapri giyelim sıcakta daha rahat oluruz diyorlar. Bence güzel fikir.
2 yorum:
işçilik seni pek çok budaladan ayırır, akıllı gözlerdeki yerini erkekliğin ince çizgisi üzerinde çok daha yükseltir. işçilik "adam" eder adam, ki endüsttürü mühendisi olduğunda da kendini çokları gibi işveren bekçisi zannetmez, eninde sonunda işçi olduğunu asla unutmazsın.
Aynen öyle Serkan abim. İşçilik ruhumuzda var. Çok önceden ne kadar doğru demişler, patron kalleş, işçiler kardeş diye. Her çalıştığım yerde patronlardan nefret ediyorum. Katlanarak. Ve bu çalıştığım yerde yönetici olarak çalışacak olsam ilk yapacağım şeyler çalışanlara "insan" değerinin verildiğini hissettirecek değişiklikler olurdu. Kabul görmezdi götü kocaman, egosu tavan yapmış patron tarafından ve ben de işe başlamadan bırakırdım.
Yorum Gönder