Adanalıydıkh

Haftasonu Adana'ya ani bir kararla çıkarma yaptık. Ersin Ankara'dan önce Kayseri'ye geldi. Kayseri'den beraber trenle gidecektik ucuz diye. Yurdum treni her zamanki gibi rötar yaptı tabi bizi yanıltmadı. Yukarıdaki fotoğraflar Kayseri Tren Garından. Amcamız Gar'da bulunduğumuz 3 saat boyunca elindeki iPhone ile haşır neşir oldu bu pozisyonda :) Neyle uğraştığını çok merak ettim o kadar zaman.

Trenlerin rötar yapmaları kötü bir yanı olsa da, güzel yanı içinde canın sıkılınca vagondan vagona dolaşıyorsun geziyorsun filan. Aradaki bölmelerde de sigara içebiliyorsun. Yol boyunca Ersin naptı derseniz? Cevabını vermek çok kolay benim için. UYUDU! :) Ben de son 1 saatinde dalar gibi oldum işte her zamanki gibi. Ersin'e göre camış gibi uyuyorum yolda ben o ayrı tabi.

Trenin rötarından sonra sabah vardık Adana'ya. Üstümde mont içinde kazak. Adana tabiri caizse yanıyo üstümdeki kıyafetlere göre. Adana'da yanına gittiğimiz arkadaşımız Mehmet de uyuyakalınca ikinci rötarımızı yapmış olduk.

İlk önce Çukurova Üniversite'sinin muhteşem manzaralı kampüsüne gittik tabiki. Kayıkhane'ye indik. Mart ayında yüzüyodu millet. Oha dedim bu havada yüzenin aklını dedim. Sonra kampüsün içinde Durak Cafe mi Son Durak mı ne bi cafeye gittik oturduk filan. Daha sonra gölün kenarına inme ve doğayı keşfetme girişimlerimiz arasında Ersin bi ağaca tırmanırken cırt Ayşe Teyze oldu. :) İn merkeze doğruca. Pantolon alımı filan. Sonra Karting'e gidelim dedik. Dedim yapmayın etmeyin geçerim sizi alırım anahtarınızı. Sonuç: Tabiki de birinci oldum. Ama zevkli olay yahu. Mehmet peşimden geldi geldi her virajda nefesini ensemde hissettim nerdeyse. En sonunda bi spin attı. Damalı bayrağı rahatça gördüm. Ersin Mehmet'in spin atması sonucu 2. oldu. Bu 1.liğime leke sürmek isteyecektir Ersin :)

Pazar günü ise Cumartesi gününün yorgunluğuyla baya geç kalktık. Trabzonspor - Galatasaray maçını izlemeye GreenPeace diye bi mekana gittik. Cafe değil stadyum mübarek 250 metrekarelik 5 farklı alan ard arda dizilmiş. Projektörlerle dev ekranda maç keyfi. Bir de anfi gibi yapmışlar. Bildiğin stadda izliyosun maçı. Neredeyse tamamı Galatasaray'lılardan oluşan o kalabalıkta attığımız gole tek başına sevinmem ve oradan mutlu ayrılan çok az kişiden biri olmam ayrı bir güzellik kattı. Ersin'e durup durup; o değil de nası çaktık diyemeyeli baya zaman olmuştu :)

Benden bu kadar. Fotoğraflar'ın çoğu Ersin'de. Fırsat bulduğu zaman ekleyecek ve yazıma cevap verecektir :) Son olarak video ile bitireyim. Başladığım amca'nın video'su.