Bir Kurban şarkısı. Ama nasıl bir şarkı. Birçoğu gibi mükemmel. Bu da birçoğu gibi diğer birçoğundan daha da mükemmel.
Deniz Yılmaz yazdıkça ben daha iyisini yapamaz bundan sonra diyorum. O her defasında daha da iyisini yapıyor. Her defasında daha da fazla şaşırtıyor ve hayran bırakıyor kendine.
"eskiden büyük bir kapı vardı
şimdi duvar olan yerde
artık ben insana dost değilim"
dizeleri Mevlana'nın “Bizim kapımız, sevgi ve hoşgörü kapısıdır, şu-bu diye ayırt etme, gel, ama tüm insanları kucaklayarak gel!” dizelerini anımsatır.
İnsanın kendi içine çekilmesi, insanlardan nefret etmesi, gördüğü, yaşadığı tüm yalanlardan, pisliklerden bezmesi daha güzel nasıl anlatılabilirdi ki. Ölümü bu kadar istemesi zaman zaman. Son Misafir'ini beklemesi. Eline, aklına sağlık Deniz Yılmaz. Bu kadar iyi anlattığın için içindekileri ve içimdekileri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder