Askerlik #3 Nefret

Arada bir dünyevi zevklere kaptırıyorum kendimi. Film izliyorum, futbol oynuyorum filan. Sonra geçiyo. Sonra geliyoruz kürkçü dükkanımıza. İnsan öldürmeyi öğretmeye çalışıyorlar bize. Başka yerlerde, başka insanlara beni öldürebilmesi için bir şeyler öğretiyorlar. Tüm bunları düşününce ben yine yaşamak istemiyorum. Bize bunları öğretirken övünüyorlar bazen, yaptıkları (sağdan soldan kopyalayarak) silahlarla. Şu kadar km menzilli, bu kadar alanda etkili diye. Bu silahlara harcanan paralardan bahsediyorlar. O paralar aç insanlara yardım için kullanılsa, insanların eğitimi için kullanılsa, o silahlara hiç ihtiyaç duyulmasa. En azından bir dünya hayal etseydim buna benzer bir hayal olurdu sanırım.Ama insana ve insanlık tarihine bakınca da böyle bir dünyanın olmadığını ve olamayacağını da biliyorum. İlla ki rahatsız birileri çıkıyor ve oluyor savaşlar. Bunlar olunca da orduların varlığı da kaçınılmaz oluyor.

Ben bir savaşın ortasında kalsam ve ölecek ya da öldürecek pozisyonda kalsam öldüren olamam kesinlikle. Dünyayı, ülkeleri yönetenlerin bilmediğimiz çıkarları uğruna, insanların birbirini öldürmesini de anlayamıyorum. Bir insanın eline zorla silah verilmesini, askerlik yapması için hayatından 15 ay çalınmasını (uzun dönem erler), vatani görev, kutsal görev adıyla o insanlara tuvaletlerin, yerlerin temizlettirilmesini anlayamıyorum. Aslında anlaşılmayacak bir şey yok, bedava iş gücü, anlayamadığım bu zihniyet.

İşte tüm bu anlattıklarımı düşünüyorum ara sıra, canım sıkılıyor, daralıyorum. Tarih boyunca savaşları çıkaranlara sayıp sövüyorum. - 25 derecede yapılan eğitimlerde; insanların savaşmak için çektiği eziyetleri bizzat yaşadığımda, insanlığın ne MAL olduğunu anlıyorum bir kez daha. Yaşadığım bu dünyayı hiç sevmiyorum. Yaşamaktan genel olarak hiç keyif almıyorum, sadece günler geçiyor. Buradaki arkadaşların "bu askerlik bitmez" isyanları arasında içimden hep "biter, bu da biter, her şey biter,, bu dünyada bitmeyen bir şey yok" diyorum. Şimdilik içerisindeki bu anlayışa çok zıt düştüğüm bu günlerin bitmesini bekliyorum.

İnsandan örülmüş duvarlar içindeyim.

09.01.2012