Okumadan Geçme

Facebook

10 Ocak 2010 Pazar

Özlenen Saflık


Çocukluğun saflığını, temizliğini.. Ne kadar çok özledim..

Rahmetli babamdan çekinirdim hep. Babaların otoritesi vardır ya her evde. O otoriteden dolayı sanırım. Özellikle para isteme konusunda çekinirdim nedense. Hep anneme söylerdim babama söylesin diye. Babam da gülümser benden niye istemiyosun diye sorardı. Önüme bakar bişey diyemez verdiği parayı alırdım. Babamın ömrüne göre yolun yarısındayım şimdilerde.

Depremden önceki zamanlarda yaz aylarında öğle saatlerinde evden bi çıkardık. Akşama kadar yemek yemeden o sıcakta nasıl dayanırdık bilemiyorum. Dönem dönem mahalledeki moda olan oyunlar değişirdi. Kimi zaman günde 3-4 tane maç yapardık. Bazen mahalle maçlarına giderdik Fettah'a. Bazen misket oynamak popüler olurdu, bazen taso oynamak. Her gün dışarı çıkabilmek için annemden izin almaya çalışırdım en az yarım saat. Her defasında da o izni koparabilmeyi başarırdım.

Küserdi annem bazen bana yaptığım şeylerden dolayı. Yalvar yakar barışmaya çalışırdım. Sonunda barışınca uzanırdım kucağına anneciğimin. Oturan kimliğimde de aramızın bozuk olduğu, biraz nanemolla giden ilişkilerdeki kişilere karşı hep özür dileyen, alttan alan kişinin ben oluşumun altında da biraz bu yatıyor sanırım. İnsanlarla dostlukları, iyi ilişkileri, sevgi bağlarını kurmak kolay değil. O zorluklarla kurulan ilişkiler ufak tefek şeyler yüzünden bozulmasın diye belki de bu alttan alışlarım. Çocukluktan kalan saflıklardan birisi.. İyi ki de kalmış..

İlk kardeşim doğduğunda sokaktan oyun oynamaktan eve geldiğimde Huriş'i annemin yanında gördüğümde ilk önce kıskanmış annemin diğer yanına da ben yatmışım. Sonra da tahminimce şimdilerdeki "umursamaz tavrımla" kıskanmaktan vazgeçip sokağa oyun oynamaya geri dönmüşüm.

Mahalledeki, okuldaki arkadaşlarım arasında küfür etmeye başlayan son kişi bendim belki de. Herkes küfür ederken ben içimden "töbe töbe" derdim hep. Sonra orta 2. sınıftayken deprem nedeniyle gittiğimiz Zonguldak'ta ne olduysa bana birçoğu gibi küfretmeye başladım ben de. Tıpkı Taner gibi.

Çocukken yapmam diye düşündüğüm birçok şeyi sonraları yaptım. Çocukluğun o masum saflığı büyüdükçe eriyor. Çocukluğun saflığı temizliğinde kalabilmek isterken, hayat beni belki de yolun yarısına getirdi.

1 yorum:

Shere Khan dedi ki...

Sana saf kalman için yalvarmak isterdim hasanım.

Kardeşim benim, Ersin ve Aysun dışında daha kimseye bu kadar içten kardeşim demedim.

Sanırım şu hayatta bir Selim Işık saf kalabildi, bu yüzden sana yalvarmak isterdim hasanım, sert bir sesle yalvarmak.