Okumadan Geçme

Facebook

12 Kasım 2010 Cuma

12 Kasım 1999 - Deprem


11 yıl geçmiş üstünden. 17 Ağustos depremini de Gölcük'teki kadar şiddetli hissetmiştik. Düzcenin batısındaki ilçeye kadar kırılmıştı fay hattı 17 Ağustos'ta. 12 Kasım'da ise o batıdaki ilçeden doğudaki ilçeye kadar kırılmıştı fay hattı. Kırmıştı bizleri de. Asıl yıkımı da bu depremde yaşamıştık biz. İki büyük deprem 3 ay arayla çok fazla gelmişti bir şehre.

17 Ağustos depreminden sonra Zonguldak'a gitmiştik dedemlerin yanına. O sene orada kalacaktık deprem etkileri azalana kadar. Benim ısrarlarım yüzünden biraz da bir daha öyle deprem olmaz düşüncesiyle ve dayımların da desteğiyle geri dönmüştük Düzce'ye. Döndüğümüz gün 4.1 şiddetinde artçı deprem olmuştu evdeyken. Bizi cesaretlendirmek için bizimle beraber gelen dayımlar arkalarına bile bakmadan kaçmışlardı Düzce'den Zonguldak'a o gün.

11 Kasım günü dışarda bisikletle gezerken ben, 5.5 şiddetinde bir artçı deprem olmuştu. Bisikletin üzerinde olduğum için hissetmemiştim. "Tüh iki sallancaktık heyecan olcaktı nası anlamadım deprem olduğunu" gibi bişeyler saçmalamıştım. Çocuk aklı işte.

12 Kasım akşamı sen misin sallanmak isteyen dercesine 7.2 şiddetinde meydana gelen deprem asıl yıkımı yapmıştı Düzce'de. Apartmandan aşağıya inerken telefonun ışığının da yardımını alayım diye telefonun tuşlarına basıyordum. Bir başka dayımı aramışım o tuşlara basarken. Televizyonda o anda deprem olduğu haberini gören dayım bizi 15 dakika boyunca dinlemiş telefondan ve sağ olduğumuzu anlamış. Bu da garip ve onların içini rahatlatan bir tesadüf.

Dışarı çıktığımızda apartmandan her yer toz bulutuydu. Yanından geçtiğimiz çoğu tanıdık bina yoktu artık yerinde. O gece sabaha kadar durmamıştı artçılar. Koca koca adamlar beşiklerine geri dönmüşlerdi adeta.

Bu akşam olan İzmir depremi umarım ki 11 yıl önce 11 Kasım akşamı olan Düzce'deki artçı deprem gibi öncü bir deprem değildir.

17 Ağustos ve 12 Kasım'da tüm hayatını kaybedenleri de anmış olalım.

Karşı koyulamayacak bir doğal felaket. Bilinçlenmek herkesin görevi.

5 yorum:

Penny Lane dedi ki...

Düzce depremi. Bizim akrabalarımız da orada. Hatta yarın oraya gidiyoruz bayram nedeniyle. Gerçekten de o deprem zamanında az çekmemişti Düzce. Yerle bir olmuştu binalar. Ananemleri ziyarete gitmiştik. Bahçeye çadır kurmuşlar orada yaşamaya başlamışlardı korkudan. :/ Allah bir daha yaşatmasın o acıları kimseye.

ilnevyA dedi ki...

Biz de o köydeki bahçedeki çadırlardaydık. Zor günlerdi çok zor.

Penny Lane dedi ki...

Geçmiş olsun tekrar..

Archy dedi ki...

O günü çok iyi hatırlıyorum dün gibi aklımda..

Ölenlere Allah rahmet eylesin..

DOREMİ dedi ki...

Ogün şehirler arası bir otobüsteydim İstanbul yolunda..
Hayat ne garip,şimdiyse bayram hazırlığındayız.
İyi bayramlar..:)).