Masumiyet

İzledikten sonra insanı kendini sorgulamaya da iten film. "Filmdeki karakterler gibi sevip, onların yaşadığı hayatı yaşamak ister miyim?, elimdeki tek hayatı böyle harcama ihtimalim olduğunu bile bile gider miyim sonuna kadar? aşk'a hayatımı kurban eder miyim?" diye sordurtur. Benim cevabım "evet harcarım". Çünkü inandığım, istediğim, arzuladığım bir şey için harcayacağımdır hayatımı. İnanmadığım ve istemediğim bir şeyin peşinde gideceksem zaten, niye yaşıyorum ki?

Herşeyin masumiyetini gösterir. İnandığın şey uğruna yapacağın her şeyin, yapan kişi adına kendince masum olduğunu hissettirir.

Haluk Bilginer'in kır sahnesini çok kez izlemiştim ama filmin tamamını bu gece izleyebildim. Filmden sonra Haluk Bilginer'in o malum sahnesini tekrar tekrar izledim az önce. O sahneyi her açışımda ben de yaktım bir sigara.

"o gece oturup düşündüm. oğlum bekir dedim kendi kendime, yolu yok çekeceksin. isyan etmenin faydası yok, kaderin böyle, yol belli, eğ başını, usul usul yürü şimdi. o gün bugün usul usul yürüyorum işte." derken Haluk Bilginer ben de sigarayı söndürdüm.

Bir kez daha, bir kez daha;



Şimdilik bekliyorum.